![](http://static.khabarefarsi.com/sites/default/files/imagecache/khf_news_image/news_image/2012/10/27/5213513345171351334517_4965.jpg)
![](http://www.inn.ir/Images/main/play.png)
بامداد اواخر اردیبهشت ماه سال گذشته اهالی روستای «براتآباد» بم با صدای فریادهای کمک زنی جوان روبهرو شدند که بلند فریاد میزد «سوختم» و از مردم درخواست آب میکرد، هرچند همسایهها در لحظات اولیه تصور میکردند که این زن 24 ساله دچار برقگرفتگی شده اما هنگامی که صورت سوخته وی و دختر دو و نیم سالهاش را دیدند متوجه شدند که این زن قربانی اسیدپاشی شوهر معتادش شده است.
سمیه مهری، در مورد آخرین روند درمانش که در حادثه اسیدپاشی دو سال پیش آسیب دیده بود، گفت: به دلیل چسبندگی قرنیه، در بیمارستان فارابی مورد عمل جراحی قرنیه قرار گرفتم. سمیه در حالی که بشدت ابراز نگرانی میکرد که مبادا آرزوی بیناییاش، نقش بر آب شود، گفت: پیش از عمل رفع چسبندگی قرنیه، سایه و رنگها را از هم تشخیص میدادم، اما پس از این عمل جراحی، قادر به تشخیص حرکات نیز نیستم و خیلی مستأصل هستم که نکند دیگر نتوانم ببینم. وی با بیان اینکه پزشکان و متخصصان قرنیه، اعلام کردند که پس از معالجه دقیق میتوانند نظر خود را در مورد این عمل اعلام کنند، گفت: منتظر نظرنهایی پزشکان در مورد بهبود چشمانم هستم.
سمیه و دختر دو و نیم سالهاش رعنا که در اسید خشم شوهر معتادش سوختهاند این روزها بسیار نگران است، اما کمکهای نوعدوستانه اهدایی مردم ایران تاکنون برای درمان آنان، مرهمی بر زخمهای ناشی از پاشیدن اسید است و امید همچنان در دل خسته سمیه متبلور است، زیرا میداند هموطنانش دعاگوی وی هستند و منتظر جوابنهایی پزشکان میماند.